Agenda 2030 na rzecz Zrównoważonego Rozwoju ma na celu osiągnięcie pełnej realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju (Sustainable Development Goals – SDGs) do 2030 roku. 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju zostało wyznaczonych w 2015 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych i mają zostać osiągnięte do roku 2030. 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju to: (1) Koniec z ubóstwem, (2) Zero głodu, (3) Dobre zdrowie i jakość życia, (4) Dobra jakość edukacji, (5) Równość płci, (6) Czysta woda i warunki sanitarne, (7) Czysta i dostępna energia, (8) Wzrost gospodarczy i godna praca, (9) Innowacyjność, przemysł i infrastruktura, (10) Mniej nierówności, (11) Zrównoważone miasta i społeczności, (12) Odpowiedzialna konsumpcja i produkcja, (13) Działania w dziedzinie klimatu, (14 ) Życie pod wodą, (15) Życie na lądzie, (16) Pokój, sprawiedliwość i silne instytucje, (17) Partnerstwo na rzecz celów. W 2017 r. cele zrównoważonego rozwoju stały się wykonalne dzięki rezolucji ONZ przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne. Rezolucja określa konkretne zadania dla każdego celu wraz ze wskaźnikami, które są używane do pomiaru postępów w realizacji.
Dokument bardzo wyraźnie wskazuje na związek zrównoważonego rozwoju ze zmianami klimatycznymi, zauważając, że „jest to jedno z największych wyzwań naszych czasów, a jego negatywne skutki osłabiają zdolność wszystkich krajów do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju” oraz że potrzebna jest jak najszersza współpraca w celu przeciwdziałania zmianom klimatycznym i przystosowywaniu się do nich.
Osiągnięcie celów globalnych, na przykład związanych z ubóstwem, głodem, dostępem do wody, ekosystemami lądowymi i morskimi, zdrowiem, równouprawnieniem płci itp., będzie wyzwaniem, jeśli nie zostaną podjęte działania w zakresie zmian klimatycznych. Wiele celów i zadań można osiągnąć w sposób, który umożliwiłby adaptację do zmian klimatu. Na przykład transformacja energetyczna znacząco przyczyniłaby się do obniżenia emisji gazów cieplarnianych. Podobnie przemysł, innowacje i infrastruktura oraz odpowiedzialna konsumpcja i produkcja mogą przyczynić się do niskoemisyjności, tworzenia nowych miejsc pracy i długoterminowego postępu w zwalczaniu ubóstwa. Sektor energii elektrycznej i ciepła może wpłynąć na działania związane z dobrym zdrowiem i dobrym samopoczuciem, godną pracą i wzrostem gospodarczym, przemysłem, innowacjami i infrastrukturą, zrównoważonymi miastami i społecznościami. Działania zapobiegawcze w sektorze transportu są związane z dobrym zdrowiem i dobrym samopoczuciem, godną pracą i wzrostem gospodarczym oraz zrównoważonymi miastami i społecznościami. Zmniejszenie intensywności emisji w transporcie obejmuje stosowanie pojazdów elektrycznych i biopaliw, z których oba wykazują również negatywne konsekwencje (na przykład produkcja biopaliw zagraża bezpieczeństwu żywności i ma inny wpływ na środowisko). Podobnie działania zaradcze w sektorze budownictwa wykazują największe powiązania z celami dotyczącymi godnej pracy i wzrostu gospodarczego, przemysłu, innowacji i infrastruktury oraz zrównoważonych miast i społeczności.
Pozytywne zależności można również znaleźć między wszystkimi sektorami adaptacyjnymi a zmniejszaniem ubóstwa. Na ubóstwo wpływ ma wiele różnych czynników, od produkcji żywności po dostęp do opieki społęcznej – im również zagraża pogłębiająca się zmiana klimatu. Wysokiej jakości edukację wspierają działania odpowiadające innym sektorom, takim jak energetyka (potrzebna do budowy i utrzymania instytucji) oraz transport (umożliwiający dostęp do placówek edukacyjnych).
Zmiany klimatyczne zagrażają wielu największym osiągnięciom ludzkości, a także jej przyszłym celom odzwierciedlonym w Agendzie na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030. W związku z tym potrzebny jest postęp w działaniach na rzecz klimatu, aby osiągnąć cele globalnej Agendy do 2030 r.