“G20 Środowisko, Klimat i Energia”, wielka ambicja Włoch: pogodzenie ochrony środowiska z postępem i dobrobytem człowieka –
Wyzwanie w edukacji dorosłych.
Umieszczenie transformacji ekologicznej w centrum dyskusji politycznej i promowanie skoordynowanej i globalnej odpowiedzi na pandemię opartej na nauce obejmuje: przeciwdziałanie zmianom klimatycznym, przyspieszenie transformacji ekologicznej, dostosowanie przepływów finansowych do celów Porozumienia Paryskiego, włączenie społeczne możliwe dzięki innowacyjnym rozwiązaniom technologicznym sektora energetycznego oraz budowa inteligentnych i zrównoważonych miast.
Transformacji ekologicznej nie można już dłużej odkładać i musi być ona zrównoważona społecznie. Podczas spotkania G20 przekonywano, że zmiany technologiczne i innowacje w obszarach takich jak czysta energia i mobilność elektryczna będą miały kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów przełomowego porozumienia klimatycznego z Paryża. Stwierdzono również, że bez zmiany zachowań długoterminowy cel „zero netto” do 2050 r., do którego coraz większa liczba narodów dąży jako do linii bezpieczeństwa, będzie trudny do zrealizowania.
Podczas gdy większość strategii edukacyjnych w zakresie zmian klimatycznych jest ukierunkowana na młodzież, ich emisje gazów cieplarnianych na mieszkańca są stosunkowo niskie w porównaniu z osobami starszymi. Inaczej osoby powyżej 50 roku życia – kontynuują one swój wysokoemisyjny styl życia w miarę starzenia się. Obecnie wyzwaniem jest kształtowanie nieformalnej edukacji z zakresu zmian klimatycznych dla dorosłych. Programy zachęcające do redukcji emisji, inteligentnego planowania miast, transportu publicznego oraz zrównoważonych systemów żywnościowych, energetycznych i wodnych będą musiały uwzględniać elementy edukacyjne bezpośrednio angażujące starsze grupy wiekowe, które niechętnie zmieniają swoje zachowania i uczą się nowych technologii. Ministerstwa i departamenty rządowe, przedsiębiorstwa, organizacje pozarządowe i inne podmioty społeczeństwa obywatelskiego powinny współpracować z urzędami zajmującymi się polityką oświatową w celu synergii polityki edukacyjnej dotyczącej zmian klimatu w ramach swoich organizacji.